ข้าฯ คือ ทหารราบ

ข้าฯ คือ ทหารราบ
ข้าฯ ถือกำเนิดจากสีเขียวขจีของสนามฝึกนานา ทุ่งหญ้าป่าเขา และจากกลิ่นสาบเหม็นของเลนตม
อ้อมกอดของข้าฯ คือปืนเล็กยาว บนหัวของข้าฯ คือหมวกเหล็ก แผ่นหลังของข้าฯ แบกเครื่องสนามอันหนักอึ้ง เท้าทั้งสองของข้าฯ อัดแน่นในรองเท้าบู๊ต
ดนตรีของข้าฯ คือเสียงปืน มหรสพของข้าฯ คือละครจากชีวิตจริงของทุกๆฉากแห่งสมรภูมิ
ข้าฯ คือผู้สืบสายโลหิตแห่งนักรบดึกดำบรรพ์ โดยการเข้าประจัญบานด้วยพลังในกายของข้าฯ ข้าฯคือผู้เผด็จศึกในวันนี้และขีดเส้นให้แก่ประวัติศาสตร์ของชาติพันธุ์ทั้งมวลในวันพรุ่ง
ยามข้าฯ ย่างกรายไปที่ใด ผู้คนนับแสนนับล้านต่างเงี่ยสดับฟังเสียงฝีเท้าของข้าฯ ประหนึ่งไพร่ฟ้าข้าแผ่นดินคอยฟังข่าวจาก "ราชินีแห่งสนามรบ" ผู้ไม่เคยเหน็ดเหนื่อยในงานท่ามคาวเลือดและความตาย
ข้าฯ คือฑูตมรณะ ผู้ไม่เคยขาดระยะในการสร้างความสราญใจ และความหดหู่ใจ ให้แก่มนุษยชาติ ข้าฯ ทำให้คนนับล้านนอนตาหลับ และคนอีกนับล้านต้องตระหนกอกสั่นด้วยลีลาอันเดียวกัน
ข้าฯ คือ ทหารราบ ผู้ไม่เคยอยู่หลังใครในทุกยุทธภูมิ และไม่เคยหยุดหย่อนต่อการโผเข้าหาความตาย ประหนึ่งหญิงสาวโผเข้าหาอ้อมกอดของชายหนุ่ม
ข้าฯ คือ ทหารราบ